Μερικοί διανοούμενοι της Αριστεράς που δεν βολεύονται στην προοπτική του «πακέτου» ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουν πως με το σύνθημα Η ΕΛΠΙΔΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ο ΣΥΡΙΖΑ «πουλάει ελπίδα»: νομίζω πως κάνουν λάθος. Παραδέχομαι πως εκ πρώτης όψεως οι διαφημιστές του ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκουν μια επίδραση του τύπου «ο ένας στους δύο κερδίζει». Στην πραγματικότητα το σύνθημα λειτουργεί ανάλογα με τους μηχανισμούς του εμπορίου ναρκωτικών. Πρέζα για τους κοινούς θνητούς κόκα για τους αριστοκράτες.
Η ελπίδα δεν πουλιέται, παράγεται εσωτερικά σε κάθε άνθρωπο με βάση την κρίση του πως οι πιθανότητες για μια καλύτερη «άλλη μέρα» είναι περισσότερες από τις πιθανότητες για μια χειρότερη «άλλη μέρα» και έτσι ενισχύεται η διάθεσή του να δράσει προς μια κατεύθυνση που αν είναι σωστή η ελπίδα του γίνεται βεβαιότητα.
Οι άνθρωποι της επαναστατικής Αριστεράς δεν πουλούσαν τίποτα: ήταν άνθρωποι της κοινωνικής βάσης. Μετάδιδαν την κρίση τους, για την ιστορική αλλαγή που έκριναν ότι επίκειται και αγωνίζονταν μαζί με τους συνανθρώπους τους για την αλλαγή που έβαζαν σαν στόχο. Αν αποτύχαιναν δεν καταστρέφονταν, δεν έχαναν την ελπίδα τους, διόρθωναν τις στοχεύσεις τους και την πολιτική τους μέχρι που να πετύχουν.
Οι έμποροι ναρκωτικών δεν πουλάνε ελπίδα, πουλάνε φάρμακα για την καταπράϋνση του πόνου που συνοδεύει μια απελπιστική κατάσταση. Τα πουλάνε όμως σε ανθρώπους που δεν έχουν κανένα λόγο να είναι απελπισμένοι. Σε μια κοινωνία που απλά δεν έχει την κρίση να αντιληφθεί την κατάστασή της.
Για το εμπόριο των ναρκωτικών δεν "φταίει" η προσφορά "φταίει" η ζήτηση. Το φταίει βεβαίως εντός εισαγωγικών γιατί ο μηχανισμός που οδηγεί στην ζήτηση είναι εξαιρετικά πολύπλοκος. Από την στιγμή ωστόσο που ένας πολύπλοκος μηχανισμός δημιουργεί την ζήτηση η αντίστοιχη προσφορά είναι αδύνατο να μην υπάρξει.
Μετά τις εκλογές του 2012, λειτούργησε ένας συνδυασμός του φασιστικού μηχανισμού που παράγει παραστάσεις τρομοκρατίας και ενός οπορτουνιστικού μηχανισμού που αμβλύνει την άμυνα του κοινωνικού οργανισμού στην κατατρομοκράτηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν δεν πουλάει ελπίδα: πουλάει το δήθεν φάρμακο για την απελπισία που ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ εμφύτευσε στην κοινωνία.
Το πραγματικό υλικό του πολιτικού εμπορίου δεν είναι η ελπίδα αλλά η "δόση" από τις "δεξαμενές" εικονικού χρήματος των εικονικών αγορών. Η "δόση" του χρήματος που έχει χάσει την πραγματική του λειτουργία και λειτουργεί αποκλειστικά και μόνο σαν φετίχ. Σ' αυτές τις εκλογές οι εξαρτημένοι της κοινωνίας έχουν πεισθεί πως οι "αριστεροί" dealers του ΣΥΡΙΖΑ είναι ικανότεροι από τους "δεξιούς" dealers της Νέας Δημοκρατίας για την εισαγωγή της "δόσης" και της διανομής της σε καλές τιμές.
Η κατάσταση μαζικής υστερίας υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να μας εκπλήσσει. Είναι ένα στάδιο που θα ήταν αδύνατο να μην το περάσει η ελληνική κοινωνία στην πορεία της προς την αλλαγή. Η εξάρτηση της κοινωνίας από την πρέζα της εξουσίας έχει ημερομηνία λήξεως. Η εξάρτηση των επιτελών του οπορτουνισμού από την κόκα της εξουσίας είναι μόνιμη. Οι μηχανισμοί εξάρτησης που δημιουργούνται για να καθυστερήσουν την κοινωνική αλλαγή στην πραγματικότητα την επιταχύνουν.