Πολιτική | ΣΕΛΙΔΕΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ | hits: 1503
Επιστολή προς Σελίδες Κριτικής
άρθρο του Αντώνη Γκίβαλου
Δευτ, 19 Ιουν 2006

Σε ένα από τα τελευταία κείμενά σας («Πολιτική Συγκυρία και προσανατολισμός των Σ.Κ.») αναφέρεστε στους λόγους που σας έκαναν να διακόψετε τη συνεργασία σας με τις μεγάλες εφημερίδες της Θεσσαλονίκης και προσπαθείτε να ανιχνεύσετε την γενικότερη πολιτική συγκυρία στην οποία αλλά και εξαιτίας της οποίας επήλθε αυτή η ρήξη σας με τον αστικό τύπο.

Στο κείμενο σας πέρα από τα άλλα αναφέρεστε σε κάποιες εκδηλώσεις που έλαβαν χώρα το αμέσως προηγούμενο διάστημα. Αριθμώντας αυτές τις εκδηλώσεις με απογοήτευση είδα ότι δεν αναφέρεστε καθόλου στην σημαντικότερη εκδήλωση που έλαβε χώρα στην Αθήνα από τις 4 ως τις 7 του Μάη και παράλληλα με τις εκδηλώσεις του Ευρωπαϊκού Φόρουμ. Πρόκειται για τη Διεθνή Αντικαπιταλιστική Αντιμπεριαλιστική Συνάντηση (ΔΑΑΣ) η οποία έγινε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο με πρωτοβουλία δυνάμεων και φορέων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και στην οποία υπήρχαν πλήθος συμμετοχές από όλο τον κόσμο. Ενδεικτικά, θα ήθελα να αναφέρω τη Διεθνή Λίγκα Λαϊκής Πάλης (ILPS) με γενικό γραμματέα τον ιστορικό ηγέτη του Κ.Κ. Φιλιππίνων Χοσέ Μαρία Σισόν, Συνομοσπονδία Τούρκων Εργατών στην Ευρώπη, Ιρακινό Πατριωτικό Κομμουνιστικό Κίνημα, Βραζιλιάνικο Κέντρο Λαϊκής Αλληλεγγύης, Επιτροπή Ελεύθερο Ιράκ, Κάμπο Αντιιμπεριαλίστα, Εργατικό Κομμουνιστικό Κόμμα Νορβηγίας, Επαναστατικό Συμβούλιο Συνδικάτων-Φιλιππίνες, Αντάρτες Φενταγίν του Ιρανικού Λαού, κ.α. Από όλους τους συμμετέχοντες, η Διεθνής Λίγκα (ILPS) έχει το μεγαλύτερο κύρος και τη μεγαλύτερη αναγνώριση παγκόσμια έτσι ώστε το Ευρωπαϊκό Φόρουμ έβγαλε ανακοίνωση και ενοχλήθηκε που η ILPS δεν συμμετείχε στις εργασίες του αλλά σε κάποια άλλη εκδήλωση.

Η συνάντηση αυτή κυριολεκτικά θάφτηκε από όλα τα Μέσα Ενημέρωσης, αλλά μου προξενεί λύπη που άνθρωποι αναφερόμενοι στην αριστερά και μάλιστα στην επαναστατική αριστερά θέλω να πιστεύω αγνόησαν το γεγονός και δεν το προβάλανε με τα μέσα που έχουν και με τα μέσα που έχει ο καθένας μας. Δεν θα ήθελα να πιστέψω ότι η «συμπρωτεύουσα» είναι αρκετά μακριά και απομονωμένη από την Αθήνα ώστε να μην φτάνουν τα νέα εκεί πάνω.

Στη συγκυρία των εκδηλώσεων των κινημάτων και «κινημάτων» που χαρακτηρίζετε φτωχές και μίζερες αλλά και στην άλωσή τους όπως αναφέρετε από επίδοξους επαγγελματίες τυχάρπαστους (από την παγκόσμια σοσιαλδημοκρατία θα έλεγα εγώ με δύο λέξεις) αυτή η Διεθνής Συνάντηση προσπάθησε να είναι κάτι ξεχωριστό, κάτι που στέκεται απέναντι και σε ευθεία ρήξη με τα κινήματα της σοσιαλδημοκρατίας και των ΜΚΕ, κάτι που εν πάσει περιπτώσει μας δείχνει ότι σε παγκόσμιο επίπεδο υπάρχει η ελπίδα γιατί υπάρχουν τα κινήματα και οι οργανώσεις αυτές (ολιγάριθμες και φτωχές ακόμη είναι η αλήθεια) που στέκονται καθαρά, ξάστερα -- ακόμη και ένοπλα όταν χρειάζεται -- και δίχως αυταπάτες ενάντια στον καπιταλισμό και τον ιμπεριαλισμό αλλά και ενάντια στο ρεφορμισμό και την «κεντροαριστερά».

Τελικά η συνάντηση δεν πέτυχε και σπουδαία πράγματα γιατί καταρχάς όπως είπα δεν δημοσιοποιήθηκε από ΚΑΝΕΝΑΝ και δεν μαθεύτηκε στον κόσμο. Μετά, υπάρχουν πάντα οι εσωτερικές αδυναμίες του κινήματος, η εσωστρέφεια, ο απομονωτισμός, το ανακάτεμα κομμουνιστών με τροτσκιστές και αναρχικούς που προκαλεί μία σύγχυση αν μη τι άλλο. Εν πάσει περιπτώσει όμως, ο αναφερόμενος στην πραγματική αριστερά άνθρωπος, οι αριστεροί που έχουν σαφείς έστω και έμμεσες αναφορές μεταξύ άλλων στον Στάλιν και στον Μάο (αυτό δεν είναι άσχετο, αυτοί οι δύο κολλάνε παντού!) θα έπρεπε από τη θέση που βρίσκεται ο καθένας να αναφερθεί, να προσπαθήσει να δημοσιοποιήσει και να χαιρετήσει αυτή τη συνάντηση.

Ο δρόμος είναι μακρύς και μοναχικός και πιστεύω να το καταλάβατε λίγο καλύτερα τώρα που εκδιωχτήκατε από τις αστικές εφημερίδες. Δεν πέσατε θύμα των διασταυρούμενων πυρών μεταξύ «εθνικιστών» και «αντιεθνικιστών», πέσατε θύμα της αστικής δημοκρατίας και νομίζω ότι θα ήσασταν αφελής αν πιστεύατε ότι θα μπορούσατε να αρθρογραφείτε επ' αόριστο σε μεγάλες, αστικές εφημερίδες. Η τοποθέτηση του κ. Ζουράρι στο δημοσιογραφικό συγκρότημα του βορρά είναι απλά ένα ακόμη επεισόδιο που εμένα προσωπικά με αφήνει αδιάφορο. Αφού διαλύσουμε μόνοι μας τις αυταπάτες ας προσπαθήσουμε να διασχίσουμε την ατραπό (δύσβατο μονοπάτι) και αφού ζητάτε την επικοινωνίας μας μαζί σας δείξτε μας ότι είναι καλοδεχούμενα τα όποια άρθρα σας στέλνουμε επί παντός θέματος.

Καλή επιτυχία στο νέο σας ξεκίνημα!

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Αντώνης Γκίβαλος
Χημικός Μηχανικός Ε.Μ.Π.
Αθήνα