Με την επαπειλούμενη ψήφιση του (Αντι)Ασφαλιστικού Νομοσχεδίου-εκτρώματος στο σύνολό του, την Τετάρτη 26 Μαρτίου - εκτός κι αν προκύψει κανένα ανέλπιστο εθνικό θαύμα - θεσμοθετείται με συνοπτικές διαδικασίες το ασφαλιστικό ΧΑΟΣ, κι αυτό δεν είναι ούτε υπερβολή ούτε κινδυνολογία. Επιπλέον, θα διαλυθούν οι προσφιλείς μας αυταπάτες και θα επιβεβαιωθεί περίτρανα για άλλη μια φορά ότι η Δημοκρατία μας είναι επίπλαστη, κοινώς ισχύει μόνο στα χαρτιά, αφού το 'κράτος', δηλαδή η ισχύς και η δύναμη δεν βρίσκεται στο λαό, που βγήκε σύσσωμος στους δρόμους για να βροντοφωνάξει, απαιτώντας την απόσυρση του αντιασφαλιστικού νομοσχεδίου, αλλά στην κουφή και τυφλή Κυβέρνηση και στα συμφέροντα που εκείνη υπηρετεί. Βέβαια, θα μου πείτε ότι η Κυβέρνηση εκλέγεται από το λαό, άρα η ισχύς όντως πηγάζει από το λαό. Καλά τα παραμύθια, σύντροφοι, αλλά δεν πείθουν τους σκεπτόμενους πολίτες.
Όταν προεκλογικά κανένα κόμμα εξουσίας δεν ανοίγει πλήρως τα χαρτιά του ως προς τις λεπτομέρειες της κυβερνητικής πολιτικής που θ' ακολουθήσει αν εκλεγεί, πώς είναι δυνατόν να μιλάμε για δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση; Γνωρίζουμε γαρ ότι τα προγράμματα που παρουσιάζουν προεκλογικά τόσο η Ν.Δ. όσο και το ΠΑΣΟΚ (ας μην αναφερθώ στα 'προγράμματα' των άλλων κομμάτων γιατί δεν είναι ώρα για ανέκδοτα), εκτός από τα ασύστολα ψεύδη που εμπεριέχουν, είναι πάντα γενικόλογα και αόριστα. Σ' αυτό φυσικά ο λαός, δηλαδή όλοι εμείς που τους ψηφίζουμε, δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών, αφού δεν απαιτούμε δυναμικά σαφή και ξεκάθαρα προγράμματα προτού προσέλθουμε στις κάλπες. Εφόσον η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού ήταν στα άμεσα σχέδια της Ν.Δ. (και του ΠΑΣΟΚ), οι απεργιακές κινητοποιήσεις με την απαίτηση πλήρους και λεπτομερούς ενημέρωσης ως προς τις επίμαχες ρυθμίσεις θα έπρεπε να είχαν προηγηθεί των εκλογών. Σ' αυτή την περίπτωση, βέβαια, η Ν.Δ. δεν θα είχε σήμερα αυτοδύναμη κυβέρνηση - έστω και με οριακή πλειοψηφία - κι έτσι δεν θα μπορούσε ν' αγνοήσει αλαζονικά τις μοναδικές στα Ελληνικά χρονικά λαϊκές κινητοποιήσεις που παρέλυσαν τη χώρα την περασμένη εβδομάδα, βυθίζοντας τις τερατοτσιμεντοπόλεις μας στο σκοτάδι και πνίγοντάς τις στα σκουπίδια, επιφέροντας καίριο πλήγμα και στον τουρισμό της χώρας μας.
Αυτά σαν εισαγωγή. Πάμε πάρα κάτω. Αναρωτιέμαι αν ένας ολόκληρος λαός, που διαμαρτύρεται τόσο έντονα για το ασφαλιστικό πραξικόπημα, είναι τρελός και δεν θέλει το καλό του. Διότι "για το καλό μας" ισχυρίζεται η Κυβέρνηση ότι κάνει τη μεταρρύθμιση (απορρύθμιση) του Ασφαλιστικού, αψηφώντας, όπως ισχυρίζεται ο κ. Καραμανλής, το πολιτικό κόστος. Πάντως, αν υποθέσουμε ότι ο κ. Καραμανλής και η αρμόδια Υπουργός κ. Φάνη Πετραλιά πιστεύουν ειλικρινά ότι η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού είναι για το καλό μας, τότε κατ' αρχάς είναι υπόλογοι για τα «ΤΡΙΑ ΔΕΝ» που δεν τήρησαν. Επιπλέον, αν υποθέσουμε ότι σύσσωμος ο λαός αποφάσιζε να συγχωρήσει τον Πρωθυπουργό και την Υπουργό του για τις υποσχέσεις που δεν τήρησαν, αναγνωρίζοντας την ανάγκη κάποιων μεταρρυθμίσεων στο Ασφαλιστικό για τη σωτηρία του, τότε και πάλι η καλή του λαού προαίρεση θα προσέκρουε στην παντελή έλλειψη εμπιστοσύνης στην ικανότητα της Κυβέρνησης της Ν.Δ. (το ίδιο θα ίσχυε αν αυτοδύναμη κυβέρνηση ήταν το ΠΑΣΟΚ) για στοιχειώδες νοικοκύρεμα του ασφαλιστικού συστήματος που θα συντελούσε στην αποτροπή του κινδύνου κατάρρευσης που επικαλούνται.
Και πώς να έχει εμπιστοσύνη ο έρμος τούτος λαός, όταν καθημερινά βομβαρδίζεται από τα ΜΜΕ με ειδήσεις για ρεμούλες και σκάνδαλα, χωρίς ποτέ να βλέπει υψηλόβαθμα τρωκτικά του δημόσιου κορβανά να μπαίνουν ισόβια στις φυλακές ή να επιστρέφουν τα κλοπιμαία μαζί με τους τόκους; Εξάλλου, πώς να έχει κανείς εμπιστοσύνη σε μια συνταγή που αντιστρατεύεται το ίδιο το απατηλό νεοφιλελεύθερο δόγμα και την πρακτική των κυβερνήσεων της τελευταίας εικοσαετίας, που ιδιωτικοποίησαν, κοινώς ξεπούλησαν, όλες τις δημόσιες επιχειρήσεις της χώρας για να κλείσουν μαύρες τρύπες του προϋπολογισμού; Όταν μας έχουν κάνει πλύση εγκεφάλου ότι το Δημόσιο δεν είναι καλός διαχειριστής κι ότι πρέπει τα πάντα να περιέλθουν στους ιδιώτες για να δούμε άσπρη μέρα, πώς τώρα επιχειρούν ακριβώς το ανάστροφο ζητώντας μας να συναινέσουμε στο έγκλημα;
Αλήθεια, πώς μπορεί οποιοσδήποτε πολίτης που διαθέτει απλώς κοινό νου να εμπιστεύεται την κυβέρνηση ότι πράττει σωστά, κι ότι ενοποιώντας τα ασφαλιστικά ταμεία θα τα εξυγιάνει, όταν την ίδια στιγμή συνεχίζει να ξεπουλάει στρατηγικούς τομείς, όπως τα λιμάνια της χώρας, την ενέργεια και τις τηλεπικοινωνίες, παραδίδοντάς τις στην ιδιωτική πρωτοβουλία για τη δέουσα 'εξυγίανση' την οποία το κράτος αδυνατεί να κάνει; Πώς διάβολο μπορεί κανείς να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα και να έχει εμπιστοσύνη σε κυβερνήσεις που επί δεκαετίες δεν μπόρεσαν (ή δεν θέλησαν;) να εξυγιάνουν την Ολυμπιακή Αεροπορία, παρ' όλες τις αλλεπάλληλες μαζικές εθελούσιες εξόδους που έκαναν τάχα για να τη σώσουν; (Ούτε αυτό το 'φάρμακο' μπόρεσα ποτέ να καταλάβω!) Και ποιος έχει εμποδίσει τις διάφορες κυβερνήσεις να εξυγιάνουν τον βαρέως ασθενούντα οργανισμό του ΙΚΑ και να πατάξουν την εισφοροδιαφυγή ώστε να μην καταταλαιπωρούνται και ταπεινώνονται με συντάξεις πείνας οι ασφαλισμένοι του;
Οποία ιλαροτραγική ειρωνεία και κόλαφος! Όταν αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί να θεραπεύσει ένα μεμονωμένο ασθενή, πώς ισχυρίζεται ότι θα καταφέρει να τον θεραπεύσει βάζοντάς τον να κοιμηθεί με άλλους ασθενείς, μεταξύ των οποίων θα ρίξει και μερικούς υγιείς! Αναμφίβολα πρόκειται για σχιζοφρενικής σύλληψης νομοσχέδιο. Και μιλάω συγκεκριμένα για τις ενοποιήσεις (κοινώς πολτοποιήσεις), χωρίς να υπεισέρχομαι σε άλλες διατάξεις του νομοσχεδίου κάποιες από τις οποίες μπορεί να είναι εύλογες και αναγκαίες. Δηλαδή, για να το κάνω λιανά, η συνταγή της κυβέρνησης για τη θεραπεία του ασφαλιστικού είναι να βάλει να κοιμηθούν στο ίδιο κρεβάτι οι χολερικοί με τους υγιείς οργανισμούς! Μα αυτονόητο είναι ότι με τούτο τον τρόπο θα χολεριάσουν όλοι μαζί. Η χολέρα είναι μεταδοτική ασθένεια. Έτσι δεν είναι; Κοντά στο νου κι η γνώση, λέει η παροιμία. Όταν μια κυβέρνηση δεν είναι ικανή να μοιράσει δύο γαϊδουριών άχυρα, πώς να την εμπιστευθείς να μοιράσει σωστά 100 ανόμοιων 'γαϊδουριών' σανό; Αδύνατον! Γι' αυτό μιλάω για επερχόμενο ΧΑΟΣ εις τη νιοστή.
Αλλά το άκρον άπατον της παραπληροφόρησης της κατά τ' άλλα συμπαθούς κ. Πετραλιά είναι ο ισχυρισμός της ότι τάχατες δεν θα γίνει μετάγγιση αίματος από τους υγιείς οργανισμούς προς στους χολερικούς. Απλά θα κοιμούνται όλοι μαζί στο ίδιο στρώμα, κάτω από τη στοργική σκέπη της αμαρτωλής και ανίκανης πολιτείας, που πάσχει η ίδια από καλπάζουσα χολέρα! Η 'θεραπεία', δηλαδή, θα γίνει με μεταφυσικό τρόπο, απλά με το τάραγμα των υδάτων της λίμνης του ασφαλιστικού! Η Υπουργός μας διαβεβαιώνει σε κάθε ευκαιρία και σε όλους τους τόνους ότι η κυβέρνηση τάχα δεν πρόκειται να βάλει χέρι στ' αποθεματικά των υγιών ταμείων (εκτός από την αφαίρεση του 10% των κοινωνικών πόρων). Ας τους πάρουν επιτέλους το 10% των κοινωνικών πόρων κι ας αφήσουν τα υγιή ασφαλιστικά ταμεία ήσυχα να νοικοκυρεύουν τα του οίκου τους, όπως επιτυχώς έχει κάνει, π.χ., το ΤΣΜΕΔΕ (στο οποίο ανήκω) από το 1934 που ιδρύθηκε μέχρι σήμερα. Αυτό που έκαναν με το ταμείο των Δημοσιογράφων, το οποίο - "δια τον φόβον των Ιουδαίων" - μουλωχτά και αθόρυβα εξαίρεσαν από την αρχικά σχεδιαζόμενη ενοποίησή του με τα ταμεία των μηχανικών, γιατρών και δικηγόρων, ας το κάνουν και με τα άλλα υγιή ταμεία. Η αποδόμησή τους με το (αντι)ασφαλιστικό νομοσχέδιο της ενοποίησης δεν είναι προς το συμφέρον κανενός.
Η συγχώνευση-πολτοποίηση εντελώς ανόμοιων ταμείων αναπόφευκτα, και παρά τις όποιες καλές προθέσεις της κυβέρνησης, θα δημιουργήσει σύγχυση, αναποτελεσματικότητα και χάος, αν μη τι άλλο λόγω της κακοήθους γραφειοκρατίας που μαστίζει τον κρατικό λεβιάθαν. Για ποιο νοικοκύρεμα λοιπόν μιλάνε; Το τολμηρό τούτο εγχείρημα είναι σα να προσπαθεί κανείς να συγχωνεύσει ένα φασόλι, ένα σπόρο σιταριού κι ένα σπόρο σταφυλιού, ώστε να παράγει έναν άλλο σπόρο πολύ πιο ωφέλιμο και ανθεκτικό. Μα είναι δυνατόν; Ούτε ένας αλχημιστής δεν μπορεί να πετύχει κάτι τέτοιο! Κι όμως, αυτό επιχειρεί να κάνει η κυβέρνηση με την ενοποίηση ανόμοιων ταμείων όπως αυτά που προανέφερα. Φανταστείτε τώρα μια αποξενωμένη, διορισμένη από την εκάστοτε κυβέρνηση, κεντρική διοίκηση να καπελώνει άσχετα μεταξύ τους ταμεία, προσπαθώντας δήθεν να βάλει τάξη στο χάος που νομοτελειακά θα προκύψει από την ίδια την αφύσικη συγχώνευση. (Βρε τι κουτάλες έχουν να βγουν και τι φαγοπότι έχει να πέσει από τους διορισμένους και κολλητούς 'Ζαχόπουλους', ούτε που θέλω να το σκέπτομαι.)
Ανακεφαλαιώνω λοιπόν: Η μακροβιότητα του Ασφαλιστικού μας συστήματος δεν εξασφαλίζεται μέσα από την πραξικοπηματική απορρύθμιση των επί μέρους ασφαλιστικών ταμείων, υγιών τε και ασθενών. Η χαοτική πραγματικότητα την οποία επικαλέστηκε η κ. Πετραλιά δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για το χαοτικό ασφαλιστικό νομοσχέδιο που συνέταξε. Το χάος, αν όντως υπάρχει, και στο βαθμό που υπάρχει, δεν μπορεί ν' αντιμετωπιστεί με περισσότερο ΧΑΟΣ. Ούτε στην Ομοιοπαθητική δεν γίνονται αυτά! Ας μην κρυβόμαστε επί τέλους. Η εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού προς την ικανότητα της Κυβέρνησης και του γραφειοκρατικού λεβιάθαν να υλοποιήσουν "για το καλό μας" μια ασφαλιστική μεταρρύθμιση-μαμμούθ είναι ΜΗΔΕΝ. Γι αυτό ακριβώς οι ασφαλισμένοι αντέδρασαν με τον πρωτοφανή σε δυναμισμό τρόπο που αντέδρασαν. Και για τούτο διάλεξα τον τίτλο «Δημοκρατία Ώρα Μηδέν».
Για να φτάσουμε στο σημείο ΜΗΔΕΝ, όμως, πολλοί και πολλαπλώς εργάστηκαν με ζήλο τις τελευταίες δεκαετίες: κυβερνήσεις και αντιπολιτεύσεις, εξουσία, συνδικαλιστικό κίνημα και λαός. Τώρα, δυστυχώς, είναι αργά για δάκρυα. Ο μεγάλος ασθενής, που δεν είναι απλά το Ασφαλιστικό αλλά το ίδιο το Ελληνικό κράτος (εξουσίες, δομές και πρόσωπα), δεν είναι δυνατόν να θεραπευτεί ούτε με ασπιρίνες ούτε με ηρεμιστικά. Εξάλλου, μια παρακινδυνευμένη και εκτεταμένη χειρουργική επέμβαση χωρίς αναισθητικό, όπως αυτή που ο κ. Καραμανλής επιχειρεί με αυταρχικό τρόπο στο ασφαλιστικό, θα προκαλέσει ακατάσχετη αιμορραγία στο κοινωνικό σώμα - μια αιμορραγία την οποία δεν αντέχει ο τόπος και που μπορεί ν' αποδειχτεί μοιραία για την ίδια την επιβίωση του ασθενούς.
Τι δει γενέσθαι, λοιπόν; Κατά την ταπεινή μου γνώμη (δεν ισχυρίζομαι ότι έχω το αλάθητο του Πάπα), ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ! Απόσυρση του χαοτικού νομοσχεδίου εδώ και τώρα, με ή χωρίς δημοψήφισμα, και επανεκκίνηση συζήτησης με όλους τους φορείς από μηδενική βάση. Οι εκπρόσωποι των υγιών ασφαλιστικών ταμείων πρέπει ν' αποδείξουν στην κυβέρνηση με εμπεριστατωμένη αναλογιστική μελέτη ότι το ταμείο τους είναι βιώσιμο σε βάθος χρόνου, ενώ οι εκπρόσωποι των χρεοκοπημένων ασφαλιστικών ταμείων πρέπει να προτείνουν τις δικές τους σαφείς προτάσεις για την εξυγίανση και διάσωση του δικού τους ταμείου, με ή χωρίς συνένωση με άλλα ΟΜΟΕΙΔΗ ταμεία. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης πρέπει επίσης να παρουσιάσουν τις δικές τους λεπτομερείς και ρεαλιστικές προτάσεις για τη θεραπεία των ασθενούντων ταμείων, η δε Κυβέρνηση, κατόπιν σύνθεσης όλων αυτών των προτάσεων, να παρουσιάσει το δικό της ρεαλιστικό και κοινωνικά ευαίσθητο σχέδιο. Κάτι τέτοιο δυστυχώς έπρεπε να έχει γίνει προτού η κ. Πετραλιά φέρει στη Βουλή το νομοσχέδιο-έκτρωμα που δικαιολογημένα προκάλεσε την απεργιακή έκρηξη που είδαμε την τελευταία εβδομάδα. Μόνο όταν η Κυβέρνηση και το Κράτος αποκαταστήσουν την αξιοπιστία τους και κερδίσουν την εμπιστοσύνη του λαού θα μπορούμε να μιλάμε για λειτουργία της Δημοκρατίας και των δημοκρατικών θεσμών. Διαφορετικά, περισσότερο ΧΑΟΣ είναι προ των πυλών, καθώς θα κατρακυλάμε προς την πλήρη ιδιωτικοποίηση - κοινώς ξεπούλημα - των πάντων, μηδέ του ασφαλιστικού μας συστήματος εξαιρουμένου.