Εξαντλήθηκε ήδη το πρώτο δεκαήμερο του Ιανουαρίου του 2010, και οι Σελίδες Κριτικής δεν εκπλήρωσαν ακόμη το καθήκον τους να στείλουν ευχές, σε φίλους και εχθρούς, για τον Νέο Χρόνο. Η γενική αμηχανία που θολώνει την προοπτική της κοινωνίας μας επηρεάζει κι αυτόν εδώ τον δικτυακό τόπο, όσο κι αν αυτός δεν συμμερίζεται την γενική απαισιοδοξία. Είμαστε πάντως στην αρχή της χρονιάς, έχουμε μπροστά μας άλλους έντεκα μήνες για την πραγματοποίηση των ευκταίων. Απ' την άλλη διαμορφώθηκε ήδη το κλίμα μέσα στο οποίο θα κυλήσει το 2010. Μπορούμε επομένως να φανταστούμε ποιές ευχές είναι ρεαλιστικές.

Στην πραγματικότητα δεν έχουν νόημα οι ευχές αφού είναι ήδη φανερό πως η κοινωνία βρίσκεται ήδη σε μια κατηφόρα χωρίς επιστροφή. Δεν ξέρουμε τί θα γίνει μέχρι το τέλος του χρόνου, ξέρουμε όμως πως ό,τι είναι να γίνει θα γίνει. Το ζήτημα που απασχολεί σήμερα τον καθένα είναι πως θα γλυτώσει ο ίδιος από την καταστροφή. Οι Σελίδες Κριτικής δεν συμφώνησαν ποτέ με την πρόβλεψη της καταστροφής. Συμφωνούν όμως απολύτως πως οι συλλογικότητες όπως τις ξέραμε έχουν ήδη τελειώσει. Ο καθένας πρέπει να δίνει ο ίδιος την δική του μάχη ακόμα και αγνοώντας και εν ανάγκη περιφρονώντας τους διπλανούς του.

Διάλυση των συλλογικοτήτων σημαίνει την επιστροφή στο οικουμενικό. Το εξουσιαστικό σύστημα έχει αναχθεί σε ένα χαώδες συνονθύλευμα αρχηγών δείχνοντας τον δρόμο στο κοινωνικό σύστημα. Οι παράγοντες του εξουσιαστικού συστήματος αντιλήφθηκαν ότι όλοι μαζί δεν υπάρχουν αν δεν διεκδικούν την εξουσία ο καθένας ξεχωριστά, όπου μπορεί, για τον εαυτό του. Ελπίζουμε βάσιμα ότι στο τέλος του 2010 οι άνθρωποι του κοινωνικού συστήματος θα έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται ότι όλοι μαζί δεν υπάρχουν αν δεν διεκδικούν την απαλλαγή από την εξουσία ο καθένας ξεχωριστά, όπου μπορεί, για τον εαυτό του.

Ζούμε σήμερα εδώ και πολλά χρόνια το πολύχρονο και πολύπλοκο τέλος του εξουσιαστικού συστήματος. Η επιμελώς καλλιεργημένη κοινή πεποίθηση, για την παντοδυναμία αυτού του συστήματος, δεν μπορεί να αλλάξει την προφανή πραγματικότητα του κλινικού του θανάτου. Η αιτία του θανάτου είναι ότι η αντίθεση ανάμεσα στο εξουσιαστικό σύστημα και στο κοινωνικό σύστημα έχει μετατραπεί σε καταστροφική αντίφαση. Ελπίζουμε βάσιμα ότι στο τέλος του 2010 οι άνθρωποι του κοινωνικού συστήματος θα έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται ότι οι πολιτικές συγκρούσεις είναι παραλλαγές αυτής της αντίθεσης.

Το τέλος του εξουσιαστικού συστήματος περνάει μέσα από πολιτικές συγκρούσεις με το κοινωνικό σύστημα που γίνονται όλο και πιο σφοδρές. Οι συγκρούσεις ξεκίνησαν στο έδαφος του εξουσιαστικού συστήματος και με τα όπλα του εξουσιαστικού συστήματος που είναι η άφωνη βία. Οι ίδιες συγκρούσεις σήμερα έχουν περάσει στο έδαφος του κοινωνικού συστήματος τα όπλα, όμως με τα οποία διεξάγονται συνεχίζουν να είναι τα ίδια. Ελπίζουμε βάσιμα ότι στο τέλος του 2010 οι άνθρωποι του κοινωνικού συστήματος σε όλο τον κόσμο θα έχουν αρχίσει να αναπτύσσουν το δικό τους οπλοστάσιο που είναι ο επαναστατικός λόγος.

Οι Σελίδες Κριτικής επιβιώνουν μέχρι σήμερα χάρη σ' αυτές τις ελπίδες, η πραγματοποίηση των οποίων απαιτεί σκληρές σκέψεις, σκληρή δουλειά και τέλος αντοχή στην σκληρή απομόνωση στην οποία μας καταδικάζουν κυρίως οι φίλοι μας. Αντέξαμε τα τελευταία 50 χρόνια, αντέξαμε τα τελευταία 10 χρόνια, θα αντέξουμε και άλλον ένα χρόνο. Και περιέργως αυτόν τον χρόνο φαίνεται ότι θα έχουμε και παρέες από εκεί που δεν τις περιμέναμε. Λοιπόν να το ξέρετε: το 2010 θα είναι μια καλή χρονιά για την κοινωνία.