Ιστορικό της Αριστεράς | ΣΕΛΙΔΕΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ | hits: 1183
Ο πολιτικός όρκος
σχόλιο απο τον Κ.Π.
Πέμπ, 15 Οκτ 2009

Ο κ. Αλέξης Τσίπρας εγκαινίασε την κοινοβουλευτική του καριέρα με ένα πολύ "σοβαρό" διάβημα! Έγραψε μια επιστολή στην προσωρινή πρόεδρο της βουλής Έλσα Παπαδημητρίου δηλώνοντας ότι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αρνούνται να δώσουν τον "θρησκευτικό όρκο" και προτίθενται να δώσουν τον παρακάτω "πολιτικό όρκο" δικής τους έμπνευσης και παραγωγής:

"Ορκίζομαι στην τιμή και την συνείδησή μου, να είμαι πιστός στην πατρίδα και στο δημοκρατικό πολίτευμα, να υπακούω στο σύνταγμα και τους νόμους και να εκπληρώνω ευσυνείδητα τα καθήκοντά μου".

Όποιος έχει στοιχειώδες πολιτικό κριτήριο αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται για μια χοντρή ανοησία. Οι επίδοξοι κυρίαρχοι του παιχνιδιού ΣΥΡΙΖΑ είτε δεν αντιλαμβάνονται την ιδεολογική παγίδα που έστησαν στον εαυτό τους, είτε, ακόμα χειρότερα, την αντιλαμβάνονται και πέφτουν μέσα εν γνώση τους.

Πρώτα-πρώτα, μια τέτοια κίνηση έχει, έτσι κι αλλιώς, "επικοινωνιακό" χαρακτήρα. Προφανώς οι ηγέτες την είδαν σαν μια ευκαιρία να το παίξουν αριστεροί ανέξοδα και στα πεταχτά. Μετά τις εκλογές ο κόσμος περιμένει από τα κόμματα να κάνουν "κάτι" ουσιαστικό κι αυτοί άρχισαν με μια "τσαχπινιά" ανάλογη με τις μετονομασίες των υπουργείων από το ΠΑΣΟΚ.

Δεύτερο, οι "τσαχπινιές" αν περάσουν είναι απλώς άχρηστες. Αν δεν περάσουν τότε πληρώνονται ακριβά. Και τέλος όταν γίνονται εν γνώσει του ότι δεν θα περάσουν (όπως στη  συγκεκριμένη περίπτωση) τότε καθιστούν ύποπτο αυτόν που τις κάνει, ότι προσπαθεί να χαντακώσει το κόμμα του οποίου "ηγείται.

Τρίτο, ας πούμε ότι μ' αυτή την "τσαχπινιά" έθεσαν ένα σοβαρό θέμα: τον περιβόητο "χωρισμό του κράτους από την εκκλησία". Θέτοντας όμως αυτό το θέμα εξωραΐζουν και το κράτος και την εκκλησία και περιπαίζουν τον κόσμο που περιμένει επίκαιρη πολιτική.

Τέταρτο, αλλά όχι σε σημασία,  αν κρίνει κανείς από τις αθλιότητες που διαπράχθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ, η ύπαρξη εντιμότητας και ηθικής συνείδησης στους εξουσιομανείς που στεγάζονται στον χώρο και ιδιαίτερα στον ΣΥΝ, είναι πιο αμφίβολη από την ύπαρξη του θεού.

Αλλά ας πούμε πως δεν ισχύει τίποτε από τα παραπάνω. Η πατρίδα, το πολίτευμα (της Τηλεοπτικής Δημοκρατίας) οι Νόμοι (π.χ. νόμοι για την τρομοκρατία, την παιδεία, το ασφαλιστικό) και το Σύνταγμα (που προσαρμόζεται στις διακυμάνσεις της αγοράς) δεν είναι πλέον θεσμοί που εκφράζουν την κοινωνική ενότητα. Κανείς δεν είναι πιστός σ' αυτούς.

Η κίνηση επομένως του "προέδρου" του ΣΥΡΙΖΑ για τον "πολιτικό όρκο" δείχνει την α-πολιτική αντιπολίτευση που εχει σκοπό να ασκήσει αυτό το κόμμα.

κείμενο pdf
Δεν υπάρχει !