Πολιτική | ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ, Κυρ, 31 Ιουλ 2005 | hits: 1189
Η αποκατάσταση της δημοκρατίας
άρθρο του Κωστή Παπαϊωάννου
Κυρ, 31 Ιουλ 2005

Το θέαμα της γιορτής για την 31η επέτειο από την επιστροφή της δημοκρατίας στην «πατρίδα» της, δεν έμοιαζε να αφορά την ελληνική κοινωνία. Ήταν μάλλον σαν να γιόρταζε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τα γενέθλια του θεσμού του ή ακόμα καλύτερα την επέτειο από την δημιουργία μιας νέας θέσης στο πολιτειακό σύστημα της χώρας, παρά σαν να γιόρταζε στο όνομα των κατοίκων αυτής της χώρας, μια κατάκτηση ή έστω μια σημαντική αλλαγή στην ιστορική τους πορεία. Αφήστε που αν ρωτούσαμε τους παρευρεθέντες, δεν θα ήξεραν να μας πουν αν γιορτάζουν στο όνομα του ελληνικού λαού, του ελληνικού έθνους ή του ελληνικού τμήματος της ευρωπαϊκής αγοράς.

Είναι εξ άλλου βέβαιο ότι οι περισσότεροι από τους εορτάζοντες, ακόμα και από τους 600 αντιστασιακούς, δεν θα επιθυμούσαν με κανέναν τρόπο να ανοίξει μια σοβαρή συζήτηση, περί του τι ακριβώς σημαίνει σήμερα δημοκρατία και σε τι ακριβώς συνίσταται η αποκατάσταση που της προέκυψε πριν από 31 χρόνια. Κανείς δεν θέλει να θυμάται ούτε ότι την αποκατάσταση την εξήγγειλε ο «μάγος» Χενρι Κίσιντζερ, ούτε ότι την υλοποίησε με αρκετό αυταρχισμό, ο εθνάρχης της δεξιάς Κωνσταντίνος Καραμανλής. Ούτε κανείς ενοχλείται για την πλήρη αποσύνδεση της αποκατάστασης, από την εξέγερση του πολυτεχνείου και για το πόσο εύκολα δέχτηκαν όλοι την βολική δυσφήμηση της, που προσέφερε η 17Ν.

Για άλλη μια φορά επομένως η πολιτική σκηνή κατάφερε να φέρει σε πέρας ένα επεισόδιο όπου τα δρώμενα και τα λεγόμενα είναι εντελώς άσχετα από την κοινωνική πραγματικότητα, όπως κι αν την εννοεί ή την περιγράφει κανείς. Η κοινωνία όμως, όπως κι αν την ονομάσουμε: λαό, έθνος ή απλώς κοινωνία υπάρχει, η πολιτική της ζωή υπάρχει επίσης. Το γεγονός ότι η κοινωνία στην οποία αναφέρεται η πολιτική σκηνή (επίσημη, ημιεπίσημη και ανεπίσημη) είναι μια κοινωνία άλλη, φανταστική, σημαίνει πολύ απλά ότι η πολιτική πράξη μπορεί να εκπροσωπεί τυπικά το κοινωνικό σύνολο, εκπροσωπεί όμως κάποιες κοινωνικές ποιότητες που εξαφανίζονται. Αυτό που συμβολίζει η πολιτική είναι ο χαμηλός βαθμός της κοινωνικής αυτοσυνείδησης.

Αυτό που γιορτάστηκε στο προεδρικό μέγαρο ήταν η αποκατάσταση μιας εξουσίας που βολεύτηκε με μεγάλη άνεση με τα «επιτεύγματα» της χουντικής εξουσίας. Είναι όμως αμφίβολο αν και οι ίδιοι που έχουν σήμερα εξουσία, είναι ευχαριστημένοι από την «καλύτερη δημοκρατία που είχαν ποτέ». Από μια δημοκρατία στην οποία η κοινοβουλευτική εξουσία συρρικνώνεται αμετάκλητα - συμβολικά και πραγματικά - και διογκώνεται η πιο χυδαία πλευρά της ελληνικής και παγκόσμιας τηλεοπτικής εξουσίας. Το τεχνολογικό υπόβαθρο, όμως που εξοπλίζει και εξωραΐζει, αυτή την χυδαία εξουσία, παράγεται από την κοινωνία. Όσο αυτό η πρώτη θα το ξεχνάει, τόσο η τελευταία θα το θυμάται.

 

κείμενο pdf
Δεν υπάρχει !