Πολιτική | ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ, Κυρ, 17 Απρ 2005 | hits: 1180
Οι επικίνδυνες ονομασίες προέλευσης
άρθρο του Κωστή Παπαϊωάννου
Κυρ, 17 Απρ 2005

Είναι φανερό το απίθανο μπέρδεμα στο οποίο έχουν περιπέσει όλοι αυτοί που εννοούν να κάνουν πολιτική αγνοώντας το περιεχόμενο του αντικειμένου της πολιτικής τους. Μιλάμε για το ζήτημα της τελικής ονομασίας της Π.Γ.Δ.Μ. Έχουμε επ' αυτού διάφορες πολιτικές στάσεις που, είτε έχουν κοινά χαρακτηριστικά είτε είναι εντελώς διαφορετικές, μοιάζουν μονότονα και ανησυχητικά κατά το γεγονός ότι είναι εκτός τόπου και χρόνου. Αγνοούν ότι δεν μπορεί να συζητηθεί σοβαρά το όνομα ενός νέου κράτους όταν η ύπαρξη ακόμα και των υφισταμένων κρατών έχει μπει σε μια τροχιά μετάλλαξης.

Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης το μόνο ρεαλιστικό όνομα για το "νέο" κράτος είναι Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Άλλωστε ως Πρώην Σοβιετική 'Ένωση, Πρώην ΗΠΑ, Πρώην Ευρώπη και βέβαια Πρώην Ελλάδα νοούνται και τα αντίστοιχα νομικά και πολιτειακά μπάχαλα που σήμερα πασχίζουν να βρουν μια ταυτότητα στο επίπεδο των αγοραίων σχέσεων και της αγοραίας επικοινωνίας. Ποια προστασία λοιπόν πατρίων δικαιωμάτων και ελληνικών συμφερόντων μπορεί να συζητηθεί, όταν η ίδια η εξουσία δεν έχει κανένα λόγο να προστατεύσει τα σύνορα και τα ιδεατά όρια της "συντεταγμένης πολιτείας";

Φαίνεται σαν ευτυχές το γεγονός ότι η λεγόμενη εθνικιστική πολιτική, δεν ψάχνεται πια προς την κατεύθυνση των "λαοθαλασσών", μια που ο λαός αντιλήφθηκε το "θαλάσσωμα" αυτών των εκδηλώσεων και έχει πιο σοβαρές πολιτικές σκοτούρες απ' τα ονόματα των γειτόνων. Είναι όμως πολύ πιο επικίνδυνος ο "ρεαλισμός" της πολιτικής που οδηγεί την κοινωνία σε μια κατάσταση φλυαρίας εν αφασία! Το γεγονός ότι πίσω από την συζήτηση που γίνεται, κρύβεται μια συζήτηση που δεν γίνεται: Αν το ζήτημα είναι το μέλλον για τις κοινωνίες των Σκοπιανών και των Ελλήνων ή μήπως είναι ποιο τμήμα της πολιτικής και οικονομικής αγοράς θα εκμεταλλευτεί την "προέλευση" αυτών των κοινωνιών.

Έχει αποδειχτεί έμπρακτα ότι το ζήτημα των διαφορετικών πολιτιστικών παραδόσεων, οι κοινωνίες το λύνουν, όχι απλώς αναίμακτα, αλλά κυρίως δημιουργικά, αρκεί να το αποσπάσουν απ' τα χέρια της εξουσίας. Αντίθετα το απίθανο μπέρδεμα της "ρεαλιστικής" πολιτικής, με τις ονομασίες και τους "διπλωματικούς" χειρισμούς - πολύ πιο επικίνδυνο από τις μεγαλοϊδεατικές γραφικότητες - είναι συνέπεια της προσαρμογής της εξουσίας, στην νέα μεταβαλλόμενη κοινωνική κατάσταση.

Οι παλιές κορώνες για τις μεγάλες ιδέες, υπηρετούσαν τις εξουσιαστικές αντιθέσεις σε ένα ανώτερο και επομένως αφελέστερο επίπεδο συμφερόντων και ιδεών. Τώρα που ο λαός δεν "μασάει", οι μέτοχοι της εξουσίας υποχρεώνονται να βρουν άλλες κορώνες, σε ένα επίπεδο πιο κοντινό στην κοινωνική βάση. Προσπαθούν να μετατρέψουν τις πολεμικές εκστρατείες στο όνομα του ένδοξου παρελθόντος, σε αγοραίες εκστρατείες για την ένδοξη ονομασία προέλευσης κρασιών, τυριών, ακαδημαϊκής σοφίας και χαλβάδων. Αλλά όσο αναπόφευκτη είναι η προσπάθεια τόσο αναπόφευκτη είναι και η αποτυχία της.

 

κείμενο pdf
Δεν υπάρχει !