Υπάρχουν μερικοί φίλοι που με κοροϊδεύουν γιατί εγώ -- ένας αρκετά σοβαρός, κατά την γνώμη τους, (με την οποία δεν συμφωνώ) άνθρωπος -- ασχολούμαι με κάποια από τα σοβαρά ή γελοία παπαγαλάκια του διαδικτύου. Η απάντησή μου σ' αυτούς τους φίλους είναι πως δεν έχουν πάρει χαμπάρι ότι ζούμε στην εποχή του διαδικτύου. Το συνδικαλιστικό και το φοιτητικό κίνημα δεν πρόκειται να αναβιώσουν και οι ιδεολογικές μάχες που έχουμε μπροστά μας θα διεξαχθούν στο χώρο του διαδικτύου, που αυτή την στιγμή είναι "κατειλημμένος" από τα παπαγαλάκια των επιτελείων του οπορτουνισμού.
Τέλος πάντων, την συζήτηση αυτή θα την ξανακάνουμε αφού, παρά την καζούρα των φίλων μου, έχω σκοπό να ασχοληθώ ακόμα περισσότερο με τα παπαγαλάκια. Προς το παρόν μου δίνει μια ευκαιρία το γνωστό ηλίθιο κουκουλοφόρο κομπλεξικό παπαγαλάκι του διαδικτύου, αυτή η παπαγαλίζουσα "κότα", για να δανειστώ την δική του έκφραση, που παριστάνει ξεδιάντροπα τον Μακάρθι της Αριστεράς: τον επονομαζόμενο LOL-G-700. Αυτή η νεαρή (κατά την δήλωσή της: κανείς δεν ξέρει) λέρα της οπορτουνιστικής "Αριστεράς", στο τελευταίο διάστημα έχει κράξει.
Ευαίσθητος -- όπως όλοι οι απατεώνες -- στις αλλαγές του κλίματος, μυρίστηκε εγκαίρως την προσπάθεια να κρατηθεί το σούργελο του ΣΥΡΙΖΑ, στην δεξιά πορεία του προς την διακυβέρνηση, επιστρατεύοντας μια δήθεν αριστερή αντιπολίτευση. Βεβαίως το ζήτημα της συσσωμάτωσης της δεξιάς διακυβέρνησης με την αριστερή αντιπολίτευση στην ίδια συσκευασία έχει πολλές πλευρές αλλά αυτή η λέρα επέλεξε αυτή που της πάει καλύτερα (όχι βεβαίως χωρίς δυσκολίες όπως θα δούμε) να είναι η λέρα της αριστερής αντιπολίτευσης. Και βεβαίως έχω ξεπεράσει προ πολλού το να εκνευρίζομαι με τέτοιους μ... ηλίθιους αλλά ο LOL κατάφερε να με εκνευρίσει όταν έφτασε να χρησιμοποιεί την ποίηση του Μαγιακόφσκι, και μια από τις πιο περήφανες ρήσης που έχουν στην Κρήτη για να κάνει την βρομοδουλειά του.
Κάτι του είπα, τότε, κάτι βλακώδες μου απάντησε και το άφησα να περάσει γιατί είχα πιο σοβαρά πράγματα να κάνω. Τώρα όμως ένας καινούριος παπαγαλίστικος κρωγμός, μου δίνει την ευκαιρία να πω μερικά πράγματα όχι για αυτό το ίδιο το σιχαμερό παπαγαλάκι (που το τούβλο που έχει, κάτω από την κουκούλα, για κεφάλι, χωράει όσα και ενός κανονικού παπαγάλου στον χώρο που μένει, μετά από την κομπλεξική κακία με την οποία το έχει καργάρει) αλλά για τον κόσμο που συχνάζει στο blog του.
Ποιο είναι το ζήτημα: Ο LOL μυρίστηκε, όπως είπα πιο πάνω, ότι μετά από το δεξιό ξεκατίνιασμα του συριζαϊκού σούργελου η αριστερή αντιπολίτευση θα έχει ζήτηση στον "χώρο" του ανανεωτικού οπορτουνισμού και άρχισε να τα βάζει με τις δεξιές "παρεκκλίσεις" του δήθεν αριστερού σύριζα κυρίως σχετικά με τον ευρωπαϊσμό διαφόρων αυθεντιών. Μέχρι και μια κριτική του Γιώργου Παπαϊωάννου, από την πρώην ΚΟΕ που τα έβαζε με τον Χρήστο Λάσκο αναδημοσίευσε. Έτσι κι αλλιώς τις αυθεντίες τις έχει στο μάτι, γιατί όσο κάνουν αυτοί κουμάντο στο μαγαζί, αυτός δεν βλέπει θέση στα ΜΜΕ της "κυβερνώσας" ούτε για καρπαζοεισπράκτορας. Εκεί ήταν που άρχισε τα δραματικά, ανακάτεψε τον Μαγιακόφσκι και την λεβεντιά της Κρήτης και τα πήρα και εγώ στο κρανίο.
Ελάτε μου όμως που με την πολλή "αριστερή" αντιπολίτευση στο συριζαϊκό αυριανοκυβερνητικό σούργελο χάνεις φίλους! Κάνα-δυό από τους συνήθεις ύποπτους "σχολιαστές" του γελοίου "τσαρδιού" άρχισαν να τον καλούν στην τάξη. Ένας ενθουσιώδης "οραματιστής" ψευδονόματι "Μάρκομ Ξ" που έχει δει πολύ σοβαρά το συριζαϊκό ανεμομάζωμα να ετοιμάζεται για την αυριανή "έφοδο στο ουρανό" υπό την καθοδήγηση του Τσίπρα ως μετεμψύχωση του Λένιν του έβαλε χέρι στα ίσια...
«Ότι το έκανες καφενέ της αμπελοφιλοσοφίας και του προσωπικού σου διχασμού το μαγαζί το διαπίστωσα. Ότι θα χρησιμοποιούσες ένα τέτοιο γεγονός [το γεγονός του πνιγμού των μεταναστών] για να την πέσεις πάλι στον ΣΥΡΙΖΑ ομολογώ δεν το περίμενα.»
... και τον απείλησε ότι θα αποσύρει την μεγαλόθυμη υποστήριξή του από τον καραγκιοζμπερντέ του LOL.
Είναι ενδιαφέρουσα η κουβέντα που ακολούθησε το ξέσπασμα του "ονειροπόλου" Μάρκομ Ξ. Ο μεν καραγκιόζης Μακάρθι αφού υπερασπίστηκε την ανεξαρτησία του "τσαρδιού" του, το οποίο απλώς "εισηγήθηκε" την "υπερψήφιση" του συριζομαζέματος (βρίζοντας βεβαίως χυδαία όποιον αντιδρούσε στην βλακώδη "εισήγησή" του και στο ακόμα πιο βλακώδες "σκεπτικό" της) αλλά δεν απέκλειε να "εισηγηθεί" αύριο άλλα. Αλλά ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον είχε η τρομάρα που έπιασε τους συνήθεις σχολιαστές μήπως χαθεί το καραγκιοζιλίκι που συντηρεί αυτό το βλαμμένο παπαγαλάκι της πολιτικής φούσκας και χάσουν το άσυλο που παρέχει στην σύγχυσή τους.
Πάντως μπροστά στην γενική κατακραυγή ο LOL την ανάγκην φιλοτιμία ποιούμενος επανήλθε στην συριζοστρούγκα. Όχι γιατί φοβάται πως θα τον φάει ο λύκος -- πρέπει να βρεθεί πολύ πεινασμένος λύκος να φάει αυτό το ψοφίμι -- αλλά γιατί αντιλαμβάνεται με την διαίσθηση του κομπλεξικού που διαθέτει πως μέσα στο χάος του προσωπικού ανταγωνισμού στον οποίο τον έχει οδηγήσει η κομπλεξάρα του, με το παραμικρό παραπάτημα μπορεί να ξεπέσει στην απόλυτη αφάνεια.
Στις επόμενες αναρτήσεις του, ο "ανεξάρτητος" κουκουλοφόρος τα γύρισε εναντίον της κριτικής που ασκείται στον ΣΥΡΙΖΑ και εναντίον της κριτικής που ασκεί, "στην κριτική που ασκείται στον ΣΥΡΙΖΑ", ένα άλλο παπαγαλάκι "σοβαρό" αυτή την φορά τον Αντωνάκη τον "λενινιστή" με τις ακαδημαϊκές περγαμηνές που παπαγαλίζει ακατασχέτως και αρειμανίως υπέρ της κόκκινης οπορτουνιστικής φούσκας του ΚΚΕ υπό τις ιαχές του "προλεταριάτου" που κρέμεται από τα χείλια του. (Περισσότερα όμως γι αυτόν άλλη φορά, με άλλη ευκαιρία).
Τελικά για να μην έχετε αγωνία, μ' αυτά και με κείνα η αυτού γελοιότης ο κουκουλοφόρος LOL ανέκτησε την επιφυλακτική εμπιστοσύνη του "ονειροπόλου" συντρόφου του Μάρκομ Ξ και αγκαλιάστηκαν και φιλήθηκαν.
Το τελευταίο πακετάκι "γης και ύδατος" προς τον "ονειροπόλο" τοποτηρητή της συριζαϊκής τάξης στον καραγκιοζμπερντέ του κουκουλοφόρου, τον Μάρκομ Ξου, το προσέφερε ο LOL με μια πρόσφατη "ανάρτηση" αυτή εδώ, στην οποία ούτε λίγο ούτε πολύ χρησιμοποιούσε ένα σύνθημα που κυκλοφορούσε σε εκατοντάδες αφίσες της αμερικάνικης αντικατασκοπίας (στην διάρκεια του Β'Π.Π.) που έλεγε «Loose lips sink ships» δηλαδή πως η μετάδοση πληροφοριών μπορεί για στρατιωτικά ζητήματα μπορεί καταλήξει στα αυτιά του εχθρού. Και το παπαγαλάκι βρήκε αυτό το σύνθημα κατάλληλο για να καταστήσει (άκουσον, άκουσον) προσεκτικούς τους φωστήρες του ξεχαρβαλωμένου συριζαϊκού επιτελείου (αναφερόμενος και συγκεκριμένα στον Παναγιώτη Λαφαζάνη, τον Χρήστο Καραγιαννίδη, τον Βαγγέλη Διαμαντόπουλο και τον Μανώλη Γλέζο) που θα πρέπει να βουλώνουν το στόμα τους για το τί λέγεται στο εσωτερικό του συριζαϊκού οίκου (πολιτικής) ανοχής γιατί κινδυνεύει να βυθιστεί η κυβερνώσα Αριστερά, ακυβέρνητη μαζί με τους κυβερνήτες της.
Κοντολογίς αυτή η "ανάρτηση" έλεγε πως δεν έχει καμιά σημασία ποια είναι η πολιτική του συριζαϊκού σούργελου και τι θα κερδίσει η κοινωνία αν οι μπακάληδες της Ευρώπης ή της Αμερικής (όλοι παίζουν) του αναθέσουν την διακυβέρνηση αλλά πως θα κρυφτεί η άθλια πραγματικότητα του σούργελου για να μη χάσουν την ευκαιρία οι λιγούρηδες του ανανεωτικού οπορτουνισμού να πάρουν το σκήπτρο ή την κουτάλα, αναλόγως του είδους της λιγούρας που έχει εις έκαστος.
Ξαφνικά κάτω από αυτή την "ανάρτηση" βρέθηκε ένα σχόλιο που δούλευε αγρίως τον κουκουλοφόρο καραγκιόζη για την άθλια λογική της "ανάρτησής" του. Κάποιος που εμφανιζόταν ως γνώστης των δημοσίων σχέσεων του έλεγε με δυο λόγια: μπράβο που προσπαθείς να βάλεις μυαλό στους βλάκες του ΣΥΡΙΖΑ που δεν καταλαβαίνουν πως η ουσία της πολιτικής σου είναι να μην έχει καμιά ουσία η πολιτική σου. Και το δούλεμα τελείωνε με ένα ανέκδοτο όπου ο Κλίντον έλεγε πως «τι νόημα έχει να έχουμε πολιτική αν δεν πάρουμε τις εκλογές».
Αναρωτήθηκα τι άραγε θα πει αυτός ο ηλίθιος όταν καταλάβει το χοντρό δούλεμα που του κάνει ο δημοσιοσχεσίτης. Και όμως μετά από αρκετές ώρες ο κουκουλοφόρος καραγκιόζης του απάντησε με ευχαριστίες για τον σχολιασμό και συμφωνώντας πως "δυστυχώς" οι επιτελείς δεν καταλαβαίνουν τα "αυτονόητα [του οπορτουνισμού]".
Η πλάκα είναι πως αργότερα ο δημοσιοσχεσίτης αποκάλυψε στον καραγκιόζη ότι το σχόλιο ήταν, λέει, spoof (και έτσι έμαθα και εγώ πώς λέγεται το δούλεμα στα αγγλικά) και τον έχεσε πατόκορφα για την άθλια στάση του. Η ακόμα μεγαλύτερη πλάκα όμως είναι πως, ακόμα αργότερα, και κατόπιν ωρίμου σκέψεως, ο κουκουλοφόρος σκούπισε από την μούρη του τα σκατά που είχαν διαπεράσει την κουκούλα και προσποιήθηκε τον άνετο απαντώντας κατά έναν τρόπο αδιανόητο ακόμα και για ολυμπιακό πρωταθλητή στο αγώνισμα της ηλιθιότητας. Του είπε, του ανθρώπου, πως κατάλαβε το μαγκάκι που πιάνει πουλιά στον αέρα ότι "σίγουρα" αυτό που ενόχλησε τον σχολιαστή ήταν πως ο κουκουλοφόρος είχε χρησιμοποιήσει την "αμερικάνικη" αφίσα και για να τον αποστομώσει ("πάρε να 'χεις" του είπε) του ... έτριψε στην μούρη μια αντίστοιχη αφίσα ...σοβιετική !!!!!
Κουράστηκα να τα γράψω όλα αυτά και θα υποστώ πάλι με την σειρά μου το δούλεμα των φίλων μου που ασχολούμαι με τα σκατά του διαδικτύου γι αυτό λέω να καταλήξω σε ένα συμπέρασμα:
Όταν αφήνουμε αυτούς τους καραγκιόζηδες του διαδικτύου (και όχι μόνο του διαδικτύου) να απομονώνουν τον κόσμο της βάσης από την πολιτική σκηνή στήνοντας αυτόν τον καραγκιοζμπερντέ της παπαγαλικής πολιτικής συζήτησης ανάμεσα στον κόσμο και στους επιτελείς του οπορτουνισμού, καταφέρνοντας τελικά να κρατούν στο απυρόβλητο την αδιανόητα άθλια, σ' αυτή την επικίνδυνη εποχή, οπορτουνιστική πολιτική, ο καθένας από εμάς εγκληματεί και πολύ σύντομα θα είναι ο ίδιος το θύμα του εγκλήματός του.
Δεν θέλω να μπω (σιχαίνομαι) στην ουσία των λεγομένων αυτού του ηλίθιου παπαγάλου, αλλά απέναντι σε ποιόν θέλει να κρατούν το στόμα τους κλειστό οι επιτελείς του σούργελου; Αυτός ο ηλίθιος λέει πως ο Λαφαζάνης πρέπει να το βουλώνει για να μην τον ακούσει ο Δένδιας και αξιοποιήσει τις βλακείες που λέει η αριστερή πλατφόρμα του συριζαϊκού σούργελου (ή αντίστροφα, το υποσούργελο της αριστερής πλατφόρμας) στην πραγματικότητα όμως η κομπλεξική του διαίσθηση τον έχει πληροφορήσει πως ο πραγματικός εχθρός είναι ο κόσμος της Αριστεράς που μέχρι σήμερα, με τα χίλια ζόρια, καταφέρνουν να τον κρατούν ναρκωμένο.
Η υποχρέωση που έχουμε όλοι μας, απέναντι στον εαυτό του ο καθένας μας, είναι να αναγκάσουμε αυτά τα γελοία παπαγαλάκια να ανοίξουν το στόμα τους και να μιλήσουν με ανθρώπινη μιλιά! Να πουν ελεύθερα ότι θέλουν, αλλά να πουν καθαρά και ξάστερα, στον κόσμο της βάσης, ποια ακριβώς είναι η ουσία της πολιτικής που υποστηρίζουν και τι θεωρούν πως πρέπει να κάνει ο κάθε άνθρωπος της κοινωνικής βάσης εκτός από το να περιμένει τι θα μας "εισηγηθεί" (για παράδειγμα) αυτό το ηλίθιο κομπλεξικό, κουκουλοφόρο, παπαγαλάκι για τις επόμενες εκλογές!!! Όποιον δεν μπορεί να εκπληρώσει αυτή την υποχρέωση, μπορώ να τον καταλάβω, δεν είναι εύκολο να ανακατεύεσαι με την σαπίλα του οπορτουνισμού (ορθόδοξη ή ανανεωτική) αλλά δεν μπορώ και να μην επισημαίνω πως είναι φυγομαχία.