Πολιτική | ΣΕΛΙΔΕΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ | hits: 1728
Το κράτος/εγώ παρακράτησε. Το κράτος είμαι εγώ.
άρθρο του Τάσσου Τάντση
Παρ, 26 Νοεμ 2010

Μας λένε ότι η καγκελάριος της Γερμανίας υποστήριξε ότι ένα μέρος της επισφάλειας που προκύπτει για τα κρατικά ομόλογα (χρεόγραφα) θα την φορτωθούν οι «ιδιώτες» και όχι μόνο τα κράτη (δηλαδή οι κοινωνίες). Επιπλέον μας λένε ότι και μόνο στο άκουσμα αυτής της φρικαλεότητας οι αγορές (δηλαδή οι «ιδιώτες») εταράχθησαν σφόδρα.

Ενώ κανείς θα μπορούσε εντελώς υποκριτικά να φρίξει μπροστά στην ωμότητα της παραδοχής αυτής και όλων των συνεπακόλουθών της, εν τούτοις ο πιο ψύχραιμος παρατηρητής θα την θεωρούσε αναμενόμενη. Αυτό που κεντρίζει το ενδιαφέρον είναι η χρήση του όρου «ιδιώτης» (ιδιώτης σε εισαγωγικά από εδώ και πέρα) σε αντιδιαστολή με το κράτος (ως κοινωνία αποτελούμενη από ένα σύνολο ιδιωτών χωρίς εισαγωγικά). Είναι προφανές ότι ο «ιδιώτης» στην συγκεκριμένη δήλωση είναι ο «ιδιώτης»-επενδυτής και μάλιστα ο μεγαλο-επενδυτής (ο τραπεζίτης, ο μεγαλο-επιχειρηματίας ο επενδυτής εν τέλει) ενώ από την άλλη το κράτος είναι το σύνολο των φορολογούμενων πολιτών (η κοινωνία των ιδιωτών χωρίς εισαγωγικά). Είναι προφανές ότι οι προσδιορισμοί αυτοί είναι πολιτικά ορθοί ευφημισμοί, οι οποίοι όμως δηλώνουν την αλήθεια για το ίδιο το εξουσιαστικό σύστημα και την κοινωνία στην οποία έχει επιβληθεί: ένας προαναγγελθείς θάνατος.

Καθώς ανατίθεται ξαφνικά μέρος των ευθυνών από το κράτος στους «ιδιώτες» θα έλεγε κανείς ότι οι «ιδιώτες» και κατ' επέκταση και οι ιδιώτες, αναλαμβάνουν το ρόλο του κράτους (δηλαδή το χειρισμό του εξουσιαστικού συστήματος). Καθώς όμως ελαφρύνεται η κοινωνία από τα βάρη του κράτους, φαίνεται πως ιδιωτικοποιείται. Η φρίκη των αγορών (κρατικών και ιδιωτικών) στο άκουσμα αυτής της μετατόπισης του κέντρου βάρους από τη μία έννοια στην άλλη είναι και η σοβαρότερη ένδειξη του κλυδωνισμού που επισπεύδεται: με την κρατικοποίηση των «ιδιωτών» το εξουσιαστικό σύστημα ουσιαστικά τα παρατάει και αναθέτει στους «ιδιώτες» τον έλεγχο της κατάστασης. Αλλά καθώς ο προσδιορισμός σε θεσμικό επίπεδο των «ιδιωτών» είναι μία ρευστή έννοια, το σύστημα πλέον κινδυνεύει από την όσμωση της ανάθεσης της εξουσίας από τους «ιδιώτες» εν τέλει σε όλη την κοινωνία (σε όλους τους ιδιώτες).

Αν κάποτε το κράτος στο όνομα της κοινωνίας εξυπηρετούσε και προστάτευε ουσιαστικά τις ανάγκες των «ιδιωτών» (των μεγάλων παραγόντων των αγορών), σήμερα το εξουσιαστικό σύστημα δηλώνει αδυναμία, εγκαταλείπει την προστασία των «ιδιωτών» και τους χαρίζει μερίδα από το λογαριασμό. Οι «ιδιώτες» μπορούν να φωνάξουν καθώς πληρώνουν τη συμμετοχή τους: «το κράτος είμαι εγώ». Είναι ο επιθανάτιος ρόγχος του εξουσιαστικού συστήματος καθώς αναδεικνύει πλέον την κοινωνία σε τελικό ρυθμιστή του μπλεξίματος με την άυλη ανωμαλία που έχει διαλύσει την αυτορυθμιζόμενη (του κώλου) αγορά. Ένα νέο κράτος και ένα νέο εξουσιαστικό σύστημα διαφαίνονται στον ορίζοντα. Οι «ιδιώτες» πτώχευσαν, ζήτω οι ιδιώτες.

κείμενο pdf
Δεν υπάρχει !