Αν πολιτική είναι η αρχιτεκτονική των κοινωνικών μορφών, αρχιτεκτονική είναι η πολιτική των δομικών μορφών.

Γι αυτό και στις σοβαρές πολιτικές αλλαγές, καλές ή κακές, δίπλα στον εμπνευστή τους (ή στον δράστη τους) ξεφυτρώνουν και κάποιοι σοβαροί, καλοί ή κακοί, αρχιτέκτονες. Γι αυτό και οι μεγάλοι πολιτικοί άνδρες, δεξιοί και αριστεροί, είχαν έναν κολλητό, σχεδόν πάντα αριστερό, αρχιτέκτονα! Ο θείος του σημερινού Καραμανλή π.χ. είχε κολλητό τον αριστερό πολεοδόμο Κώστα Κανδύλη.

Η εποχή μας είναι περίεργη. Ένας αρχιτέκτονας έβαλε την σφραγίδα του στην Ελλάδα μας (η οποία δια χειρός της κυρίας Γιάννας Αγγελοπούλου, τα τρεις χιλιάδες χρόνια ιστορίας της, τα πλαστικοποίησε και τα κρέμασε απ' το στέγαστρό του) κι αυτός δεν είναι, ούτε ακριβώς ούτε κυρίως, αρχιτέκτονας. Μιλάμε βέβαια για τον κύριο Καλατράβα ο οποίος αναφέρεται και σαν πολιτικός μηχανικός, και σαν "κατασκευαστής", και σαν αρχιτέκτονας, αλλά πότε πρόλαβε και τα έμαθε όλα αυτά, ποτέ δεν το κατάλαβα. Και τέλος πάντων, δεν λέω, αφού έβαλε την σφραγίδα της αισθητικής του στην Αθήνα, να βάλει και σε μας τους συμπρωτευουσιάνους μια σφραγίδα (για να τον καλοπιάσουμε τον κάναμε και επίτιμο διδάκτορα) αλλά τι ακριβώς θα μας φτιάξει; Είναι αμφίβολο αν ξέρει και ο ίδιος!

Και εδώ τώρα έρχομαι στο θέμα μου: πού ακριβώς έχουν κρυφτεί τέλος πάντων οι αρχιτέκτονες σ' αυτή την χώρα; Για την Αρχιτεκτονική Καλατράβα, που - χωρίς διάθεση χιούμορ - έβαλε στην Αθήνα την σφραγίδα του, ουδείς αρχιτέκτονας είπε δημοσίως την γνώμη του. Εκτός από τον γράφοντα (στην "Θεσσαλονίκη" 24/05/2004) που δεν ξέρουμε αν πιάνεται σαν αρχιτέκτονας μια που έχει πολιτική άποψη για την αισθητική. Τώρα γίνεται μια κίνηση προσέλκυσής του Καλατράβα στην Θεσσαλονίκη και ο μόνος τεχνικός που λέει την άποψή του, στην σχετική έρευνα της "ΜτΚ", είναι ο πρόεδρος του εδώ τμήματος του ΤΕΕ, εντελώς άσχετος με την αρχιτεκτονική! Την τιμή εκ μέρους της πόλης μας του την προσφέρει η σχολή Πολιτικών Μηχανικών! Τι έγινε λοιπόν; η Αρχιτεκτονική Σχολή, ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων; Καταργήθηκαν;

Η κατάρρευση της Σαντορίνης μας λύνει την απορία, αφού εδώ είναι φανερό γιατί σιωπούν οι αρχιτέκτονες. Υπάρχει, για τα έργα, μια - καθαρά πολιτική - διαδικασία "ελέγχου" που την ενστερνίζονται όλοι. Οι αρχιτέκτονες όμως είναι σε θέση να ξέρουν ότι οι σημερινές δομικές κατασκευές, όπως άλλωστε και οι πολιτικές διαδικασίες, είναι τόσο πολύπλοκες ώστε και η σκέψη ακόμα για "έλεγχο" είναι άτοπη και επικίνδυνη. Είναι απολύτως βέβαιο λοιπόν ότι για την περίπτωση της Σαντορίνης δεν φταίει κανείς, η κατασκευή γκρεμίστηκε απ' τον πολύ ...έλεγχο! Πρόκειται για μια πικρή αλήθεια που όλοι, ως μη όφειλαν, την παρακάμπτουν. Οι μεν πολιτικοί φλυαρώντας ακατάσχετα, οι δε αρχιτέκτονες σιωπώντας ένοχα!